آهای زندگی

اهای زندگی چقدر غریبی و چقدر سریع جلو میری توی دنیایی که دیگه هیشکی حواسش به هیشکی نیست دیگه کسی زمان فکر کردن به بقیه رو نداره روزها و اتفاقهاشون تند تند میگذرن و تو رو این وسط بسرعت تکرار میکنن انگار عجله دارن زودتر صفحه هات تموم شه دیگه توجهی به محتوا ندارن از کی اینقدر به بی مزه گی روزهامون عادت کردیم؟ از کی ذائقه مون انقدر کور شد؟ کاش موبایل و ماهواره و کامپیوتر نبود تا مجبور شیم به نزدیکامون، دوستامون،همسایه هامون،ادمهامون فکر کنیم لعنت بهت تکنولوژی منبع